Throwback: mijn haarjourney

Jarenlang heb ik nephaar gehad. Om de 5, 6 weken was het weer tijd voor iets nieuws, want ja: die vlechtjes en weaves bleven niet altijd even mooi zitten. Wat een werk en vooral: wat een geld!

Een half jaar geleden was ik het zat om elke keer te moeten nadenken over een nieuw kapsel en handenvol geld uit te geven aan haar dat helemaal niet van mij is. Ik ben een stresskip en heb er zelfs wakker van gelegen. ‘’Wat nu?!,” dacht ik dan. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om ‘natural’ te gaan. Deze term wordt gebruikt om aan te geven dat je haar verzorgt, zonder chemicaliën of nephaar. De naam zegt het eigenlijk al: je verzorgt je haar in de natuurlijke staat.

Omdat het vandaag donderdag a.k.a. Throwback Thursday is, neem ik jullie even mee in de wereld van mijn selfies en mijn haarjourney. Ik zal je alle selfies besparen hoor, maar het is wel leuk om even terug in de tijd te gaan en te kijken naar een aantal oude kapsels.

Vlechtjes time! Ik vond ze een beetje op dreadlocks lijken. Vlechten zijn altijd makkelijk. Weinig onderhoud en het belangrijkste: weinig tijd!

Hier had ik weave in mijn haar. Het was best veel werk qua onderhoud, maar ook om het er in te krijgen. Het invlechten deed vaak veel pijn! Maar je weet wat ze zeggen: wie mooi wil zijn moet pijn lijden ;-).

In de zomer van 2013 koos ik voor lange weave. Ook veel onderhoud! De stijltang stond elke dag aan. Mijn eigen haar werd altijd heel strak gevlochten. Heel slecht voor m’n haar. Aan de voorkant werd het ook steeds dunner 🙁

Dan maar een pony om de voorkant van m’n haar een beetje te laten rusten. Wel warm hoor zo een pony in de zomer.

En toen was ik er klaar mee. Mijn eigen haar had echt goede verzorging nodig. Het was droog, futloos en dun. Ik had al zoveel herkenbare blogs gelezen en durfde ook de stap te zetten. Het was wel even wennen om ineens kort haar te hebben. Ik vond het zelfs heel spannend om zo naar buiten te gaan!

Ik wilde eens weten hoe mijn haar zou zitten als ik het zou stijlen. Zo dus! Zo nu en dan pak ik de stijltang. Niet te vaak hoor, die hitte kan nooit goed zijn voor je haar. Wel tof dat het kan. Leuk voor een feestje bijvoorbeeld.

Langzaam, maar zeker groeit mijn haar. Ik begin het steeds beter te leren kennen en vind het ook nog eens leuk. Het is niet elke dag feest, want ik heb vaak genoeg een bad hair day, maar dat hoort erbij. De mensen om me heen zijn ook helemaal up-to-date met mijn ‘wist je dat’ feitjes over kroes- en krullend haar, haha. Veel mensen schrikken ook als ze oude foto’s van mij zien. ”Wow, ben jij dat?!,” zeggen ze dan. Yup, maar dit ben ik nu: het meisje met de fro :).

Zijn er ook andere Fashionista’s die ‘natural’ zijn gegaan? Ik ben benieuwd naar jouw verhaal!