Food = life, daarover ben je het met de rest van de wereld eens. Maar voor jou is de categorie gewoon een ietsiepietsie kleiner. Je houdt nu eenmaal niet van rare groenten (of gewoon groenten in het algemeen, als je eerlijk bent), fruit, vis, kaas (wel geraspt, niet in schelletjes), brood dat niet spierwit is en alles wat je té exotisch lijkt. En zo kan je nog wel een paar dingen opsommen, nietwaar?
1. Bestellen op restaurant is altijd een struggle.
Je ziet de ober telkens opnieuw innerlijk met z’n ogen draaien wanneer je vraagt of er grote brokken groenten in de spaghettisaus zitten en of je er Parmezaanse of gewone kaas bij krijgt.
2. Soms doe je tijdens het bestellen alsof je allergisch bent aan alle dingen die je eigenlijk gewoon niet lust.
Terwijl je ouders afkeurend kuchen om je leugens.
3. Of je bestelt uit gemakzucht (maar wel een beetje beschaamd) het kindermenu.
Curryworsten, chicken nuggets en al-tijd frietjes: kinderen krijgen de lekkerste dingen!
4. Als jij kon kiezen, gingen jullie in plaats van op restaurant gewoon naar de frituur.
Want daar lust je álles. Behalve de kaaskroketten, natuurlijk. En de garnaalkroketten. Maar voor de rest echt alles!
5. Je moet er niet aan denken om zomaar een nieuw gerecht te proberen.
Waarom zou je dat doen als je wéét dat je pizza, frieten en witte boterhammen met choco lust? Wat heeft een mens nog meer nodig?!
6. Je vriendinnen vinden het vrij irritant dat je zo’n moeilijke eter bent.
Al vinden ze het wél fijn wanneer ze de helft van jouw bord mogen opeten omdat je weer iets niet lust.
7. Als je ergens heengaat om te eten, eet je voor de zekerheid al iets kleins thuis.
Je bent al té vaak met honger thuisgekomen omdat je niets lustte wat ze gaven. Never again!
8. Bij vrienden blijven eten kan dan ook enorm gênant worden.
Je wil de ouders van je vrienden niet beledigen door niet te eten, maar sommige dingen krijg je gewoon écht niet binnen.
9. Je ouders weten al vanbuiten welke aanpassingen ze moeten maken in het menu om jou tevreden te houden.
Speciaal voor jou wordt er ook een portie spaghettisaus zonder groenten gemaakt, bakt je mama een kipfilet wanneer er mosselen op het menu staan en is er altijd een wit en een bruin brood in huis.
10. ‘Waarom probéér je het niet gewoon?!’ is een zin die je al miljoenen keren hoorde.
‘Omdat ik gewoon wéét dat ik het niet zal lusten’ is volgens de rest van de wereld geen goed antwoord.
11. Je moet dan ook constant aan mensen uitleggen dat je echt liever gewoon alles zou lusten, maar dat dit niet in je genen zit (of zoiets).
Je leven zou zó veel makkelijker zijn als je niet met die tegenstribbelende smaakpapillen geboren was.
Lees ook:
